било поналютило

Речник на българския език

1. било поналютило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поналютило е производна форма на поналютя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).