било понагоило

Речник на българския език

1. било понагоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било понагоило е производна форма на понагоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).