било понавъртяло

Речник на българския език

1. било понавъртяло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било понавъртяло е производна форма на понавъртя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).