било покалугерило

Речник на българския език

1. било покалугерило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било покалугерило е производна форма на покалугеря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).