било позаоблило

Речник на българския език

1. било позаоблило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било позаоблило е производна форма на позаобля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).