било погуляло

Речник на българския език

1. било погуляло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било погуляло е производна форма на погуляя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).