било побуявало

Речник на българския език

1. било побуявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било побуявало е производна форма на побуявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).