било осуетило

Речник на българския език

1. било осуетило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било осуетило е производна форма на осуетя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).