било ослонило

Речник на българския език

1. било ослонило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било ослонило е производна форма на ослоня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).