било оскотяло

Речник на българския език

1. било оскотяло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било оскотяло е производна форма на оскотея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).