било осиротяло

Речник на българския език

1. било осиротяло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било осиротяло е производна форма на осиротея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. било осиротяло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било осиротяло е производна форма на осиротя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).