било освинило

Речник на българския език

1. било освинило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било освинило е производна форма на освиня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).