било оправомощило

Речник на българския език

1. било оправомощило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било оправомощило е производна форма на оправомощя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).