било окъсило

Речник на българския език

1. било окъсило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било окъсило е производна форма на окъся (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).