било окучило

Речник на българския език

1. било окучило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било окучило е производна форма на окуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).