било ококорило

Речник на българския език

1. било ококорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било ококорило е производна форма на ококоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).