било обусловило

Речник на българския език

1. било обусловило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било обусловило е производна форма на обусловя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).