било обулчило

Речник на българския език

1. било обулчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било обулчило е производна форма на обулча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).