било обрулило

Речник на българския език

1. било обрулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било обрулило е производна форма на обруля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).