било наобличало

Речник на българския език

1. било наобличало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било наобличало е производна форма на наобличам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).