било наклеветило

Речник на българския език

1. било наклеветило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било наклеветило е производна форма на наклеветя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).