било наивничило

Речник на българския език

1. било наивничило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било наивничило е производна форма на наивнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).