било люляло

Речник на българския език

1. било люляло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било люляло е производна форма на люлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).