било лъготило

Речник на българския език

1. било лъготило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било лъготило е производна форма на лъготя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).