било ловило

Речник на българския език

1. било ловило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било ловило е производна форма на ловя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).