било колтучило

Речник на българския език

1. било колтучило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било колтучило е производна форма на колтуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).