било коленичило

Речник на българския език

1. било коленичило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било коленичило е производна форма на коленича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).