било инокулирало

Речник на българския език

1. било инокулирало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било инокулирало е производна форма на инокулирам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).