било изстинало

Речник на българския език

1. било изстинало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било изстинало е производна форма на изстина (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).