било изпочупило

Речник на българския език

1. било изпочупило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било изпочупило е производна форма на изпочупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).