било изобличило

Речник на българския език

1. било изобличило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било изобличило е производна форма на изоблича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).