било измъчило

Речник на българския език

1. било измъчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било измъчило е производна форма на измъча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).