било избуяло

Речник на българския език

1. било избуяло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било избуяло е производна форма на избуя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).