било затулило

Речник на българския език

1. било затулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било затулило е производна форма на затуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).