било заобличало

Речник на българския език

1. било заобличало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било заобличало е производна форма на заобличам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).