било залоило

Речник на българския език

1. било залоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било залоило е производна форма на залоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).