било заключило

Речник на българския език

1. било заключило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било заключило е производна форма на заключа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).