било забуботило

Речник на българския език

1. било забуботило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било забуботило е производна форма на забуботя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).