било е умопобърквало

Речник на българския език

1. било е умопобърквало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е умопобърквало е производна форма на умопобърквам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).