било е угодило

Речник на българския език

1. било е угодило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е угодило е производна форма на угодя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).