било е разбунило

Речник на българския език

1. било е разбунило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е разбунило е производна форма на разбуня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).