било е поугоило

Речник на българския език

1. било е поугоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е поугоило е производна форма на поугоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).