било е пооживило

Речник на българския език

1. било е пооживило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е пооживило е производна форма на пооживя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).