било е позаоблачавало

Речник на българския език

1. било е позаоблачавало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е позаоблачавало е производна форма на позаоблачавам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).