било е позаглушило

Речник на българския език

1. било е позаглушило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е позаглушило е производна форма на позаглуша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).