било е ошмулило

Речник на българския език

1. било е ошмулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е ошмулило е производна форма на ошмуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).