било е олицетворило

Речник на българския език

1. било е олицетворило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е олицетворило е производна форма на олицетворя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).