било е обоготворило

Речник на българския език

1. било е обоготворило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е обоготворило е производна форма на обоготворя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).