било е изтърбушвало

Речник на българския език

1. било е изтърбушвало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е изтърбушвало е производна форма на изтърбушвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).