било е двоило

Речник на българския език

1. било е двоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е двоило е производна форма на двоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).